ഇഴയഴിഞ്ഞുപോയ ഇന്നലെകൾ

എന്റെ നാട്ടുകാരനും സഹോദരതുല്യനുമാണ് ശ്രീ. ബെന്നി ബെഹനാൻ എം പി എന്ന് ഞാൻ പലവട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

കഴിഞ്ഞ മാസം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ പുസ്തകം പ്രകാശനം ചെയ്തു. ശ്രീ. എ ആകെ ആന്റണിയാണ് പ്രകാശനകർമ്മം നിർവ്വഹിച്ചു സംസാരിച്ചത്. സംസ്ഥാനത്തെ മുഴുവൻ കോൺഗ്രസ്സ് നേതാക്കളും പങ്കെടുത്ത ഒരു പരിപാടിയായിരുന്നു അത്. നാട്ടിൽ ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ ക്ഷണം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും പങ്കെടുക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. ഇന്നലെയാണ് പുസ്തകം കയ്യിൽ കിട്ടിയത്. ഒറ്റയടിക്ക് മുഴുവൻ വായിച്ചു.

സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര കേരളത്തിൽ പുതിയ പദ്ധതികൾ, നയങ്ങൾ, സാങ്കേതികവിദ്യകൾ എല്ലാം നടപ്പിലാക്കുന്നതിനെ ഇടതുപക്ഷം എങ്ങനെ എതിർത്തു എന്നതിന്റെ ഒരു രേഖാചിത്രമാണ് പുസ്തകം.

പൊതുവെ നമ്മുടെ ചാനൽ ചർച്ചകളിലും മൈതാന പ്രസംഗങ്ങളിലും നമ്മൾ ഏറെ കേട്ടിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ തന്നെയാണ്. എന്നാൽ ഓട്ടോറിക്ഷ മുതൽ കമ്പ്യൂട്ടർ വരെ, പ്രീ ഡിഗ്രി ബോർഡ് മുതൽ സ്വകാര്യ പ്രൊഫഷണൽ സ്ഥാപനങ്ങൾ വരെയുള്ള സംവിധാനങ്ങളെ ഏത് കാലത്ത്, ആരാണ്, ഏതു തരത്തിലാണ് എതിർത്തതെന്നതിന്റെ വിവരണമാണ് പുസ്തകത്തിൽ. നിയമസഭയിലും പുറത്തും നടത്തിയ സമരങ്ങൾ, നേതാക്കളുടെ പ്രസ്താവനകൾ, ലേഖനങ്ങൾ, ലഘു ലേഖകൾ ഇതൊക്കെ റഫർ ചെയ്തും ഉദ്ധരിച്ചുമാണ് പുസ്തകം മുൻപോട്ട് പോകുന്നത്.

സ്വാഭാവികമായും മൊത്തത്തിൽ ഇടതുപക്ഷ രാഷ്ട്രീയത്തിനെ ശക്തമായി വിമർശിക്കുന്ന പുസ്തകമാണ്. എന്നാൽ പുസ്തകം വായിച്ചു തീർന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചിന്തിച്ചത് ഇതാണ്.

കേരളം സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം ഏറെ വികസിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നത് ഒരു വസ്തുതയാണ്. കേന്ദ്ര ഗവൺമെന്റും നിതി ആയോഗും മറ്റു മാധ്യമ സ്ഥാപനങ്ങളും നടത്തുന്ന സർവ്വേകളിൽ കേരളം ഒന്നാമതോ മുൻപന്തിയിലോ വരുന്നത് ഇപ്പോൾ ഒരു വർത്തയല്ലാത്തത്ര സാധാരണമായിട്ടുണ്ട്.

വസ്തുതകൾ ഇങ്ങനെയായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ കേരളത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവങ്ങളെ പെരുപ്പിച്ചു കാട്ടിയും കേരളത്തിന്റെ വികസനത്തെ ഇകഴ്ത്തിക്കാട്ടിയും കേരളത്തെ ‘ഖേരളം’ എന്ന് പുച്ഛിച്ചും ചാനൽ ചർച്ചകളിലും മാധ്യമങ്ങളിലും വാട്ട്സ്ആപ്പ് ഫോർവാർഡുകളിലും അഭിരമിക്കുന്നവർ ഉണ്ട്. ഇവരെ ഞാൻ പൊതുവെ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല. ഈ പുസ്തകം അങ്ങനെ ഒന്നല്ല.

കേരളം മാറുകയും പുരോഗതി പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും പല പുരോഗമന നയങ്ങൾക്കും പദ്ധതികൾക്കും അത് വന്ന കാലത്ത് ഇടത് പക്ഷത്തുനിന്നും വലിയ എതിർപ്പുകൾ നേരിട്ടിരുന്നു. അത് പുരോഗതിയുടെ വേഗതയെ തടസ്സപ്പെടുത്തിയിട്ടുമുണ്ട്.

കേരളത്തിന്റെ വികസന പാതയെപ്പറ്റിയുള്ള ഒരു കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇത്. മറ്റു കാഴ്ചപ്പാടുകളും ഉണ്ട്.

ഭൂപരിഷ്കരണം മുതൽ പുരോഗമനപരമായ വൻ മാറ്റങ്ങൾ കൊണ്ടുവന്നതും സമൂഹത്തിന്റെ താഴെത്തട്ടിലുള്ളവരുടെ ക്ഷേമം കേരള വികസന രീതിയുടെ അടിസ്ഥാനമായതും ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ നയങ്ങൾ കൊണ്ടും സാന്നിധ്യം കൊണ്ടുമാണെന്നാണ് ഇടതു പക്ഷ നേതാക്കൾ പൊതുവെ വിശദീകരിക്കാറുള്ളത്.

കേരളത്തിൽ വന്നിട്ടുള്ള സാമ്പത്തിക മുന്നേറ്റം എന്ന് പറയുന്നത് ഗൾഫിൽ പോയി മലയാളികൾ ജോലി ചെയ്തു നാട്ടിലേക്കയച്ച പണം കൊണ്ട് (മാത്രം) ഉണ്ടായതാണെന്ന് വാദിക്കുന്നവർ ഉണ്ട്.

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് മുൻപ് തന്നെ പുരോഗമന ചിന്താഗതിയുള്ള ഒരു രാജഭരണവും വിദ്യാഭ്യാസം കൊണ്ടുവന്ന മിഷനറിമാരും ഇട്ടു തന്ന അടിത്തറയാണ് കേരളത്തിന്റെ ഇന്നത്തെ പുരോഗതിയുടെ യഥാർത്ഥ കാരണം എന്ന് വാദിക്കുന്നവർ ഉണ്ട്.

പതിവ് പോലെ ഇതിലൊക്കെ കുറച്ചു വസ്തുതയുണ്ട്.

പക്ഷെ ഈ പുസ്തകത്തിൽ ഇതുവരെ പറയാത്തതും നമുക്ക് അറിയാവുന്നതുമായ മറ്റുകാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്.

ഭരിക്കുന്ന മുന്നണികൾ, അത് യു ഡി എഫ് ആണെങ്കിലും എൽ ഡി എഫ് ആണെങ്കിലും കൊണ്ടുവരുന്ന നയങ്ങളേയും മാറ്റങ്ങളെയും എതിർക്കുന്ന ഒരു രീതി കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിൽ എല്ലാക്കാലത്തും ഉണ്ട്. ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. കെ റെയിലിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒക്കെ നമ്മൾ അടുത്തയിടെ കണ്ടതാണല്ലോ.

ഈ എതിർപ്പ് സൈദ്ധാന്തികമൊന്നുമല്ല, പലപ്പോഴും പ്രായോഗിക രാഷ്ട്രീയത്തിന്റേതാണ്. മറ്റേ മുന്നണി ഭരിച്ചപ്പോൾ പ്രതിപക്ഷത്തിരുന്നു എതിർത്ത പദ്ധതികൾ പിൽകാലത്ത് എതിർ മുന്നണി നടപ്പിലാക്കിയ ഉദാഹരണങ്ങൾ ഏറെയുണ്ട്. ഇനി ഒരു കാലത്ത് കെ റെയിൽ ഒക്കെ ഇപ്പോഴത്തെ പ്രതിപക്ഷം മറ്റൊരു പേരിട്ടു നടപ്പിലാക്കിയാൽ അതിൽ ഒട്ടും അതിശയം ഉണ്ടാവില്ല.

പക്ഷെ വികസനത്തെ രാഷ്ട്രീയം കൊണ്ട് മാത്രം എതിർക്കുന്ന ഈ രീതി കേരളത്തിന്റെ പുരോഗതിയുടെ വേഗതയെ ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട്, ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. കേരളത്തിന്റെ ഭാവിയെപ്പറ്റി പുതിയ തലമുറക്ക് പ്രതീക്ഷ ഇല്ലതാകുന്നത് ഭാവിയെപ്പറ്റിയുള ഈ അനിശ്ചിതത്വമാണ്.

കേരളത്തിൽ ഇതുവരെ ഭരിച്ചിട്ടുള്ള രണ്ടു മുന്നണികളും കേരളത്തിന്റെ പുരോഗതിക്ക് വേണ്ടിയാണ് പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുള്ളത്, ഇന്ന് കേരളം നേടിയ നേട്ടങ്ങൾക്ക് സംഭാവന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, സൈദ്ധാന്തികമായ തീവ്ര നയങ്ങളിലേക്കോ പ്രായോഗികമായി വലിയ അഴിമതികളിലേക്കോ ഒരു മുന്നണിയും പോകാത്തതിൽ നിതാന്ത ജാഗ്രതയുള്ള പ്രതിപക്ഷം ഒരു പങ്കുവഹിക്കിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നൊക്കെ വിശ്വസിക്കുന്ന ആളാണ് ഞാൻ.

എന്നാൽ നമ്മുടെ രണ്ട് മുന്നണികളും നമ്മുടെ വികനത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ചില അടിസ്ഥാന സമന്വയങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കണമെന്നും രണ്ടായിരത്തി മുപ്പതിലെയും നാല്പതിലേയും ഒക്കെ കേരളത്തെപ്പറ്റി നമുക്കെല്ലാം അംഗീകരിക്കാവുന്ന ഒരു വിഷൻ നമ്മുടെ പുതിയ തലമുറയുടെ മുന്നിൽ വെയ്ക്കണമെന്നുമാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം.

എന്നാൽ മാത്രമേ നമ്മുടെ പുതിയ തലമുറക്ക് കേരളത്തിൽ പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടാകൂ. അവരുടെ പുറത്തേക്കുള്ള ഒഴുക്ക് കുറയുകയും അകത്തേക്കുള്ള ഒഴുക്ക് കൂടുകയും ചെയ്യുകയുള്ളൂ.

അങ്ങനെ കേരളത്തിന്റെ ഭാവി വികസന കാഴ്ചപ്പാടിൽ ഒരു സമന്വയത്തിന്റെ ആവശ്യകതയാണ് ഞാൻ ഈ പുസ്തകത്തിൽ നിന്നും വായിച്ചെടുക്കുന്നത്.

മുരളി തുമ്മാരുകുടി